połamane wiatrem czasem

na wskroś półnagie obolałe

ostane w sadzawce po kostki

zbroczone skrzepniętą krwią

do dna wypijam bezczelnie

haniebnie chłepcząc aż do zachłyśnięcia

chwilą się rozpływam, wolniej i wolniej

do ostatniej kropli krwi

zatapiam się w bezkresnej połaci spokoju…